Koncert charytatywny „I Ty możesz pomóc”

14 kwietnia w Mistowie odbył się Koncert Charytatywny pod znamiennym hasłem „I Ty możesz pomóc”…

Nasz  zespół taneczny „Jak nie My to Kto” zawsze chętnie bierze udział w tak szlachetnych i pożytecznych imprezach , reprezentując nasze S”RTW”.

Dziękujemy Pani Honoracie Grudzień i Organizatorom za zaproszenie!

Dla nas było to niezwykłe przeżycie ,bo występowaliśmy razem z dziecięcymi i młodzieżowymi zespołami z Jakubowa i Siennicy!

Widzowie dopisali i nie szczędzili wszystkim występującym braw i pochwał !👍

Obiecaliśmy, że za rok też będziemy wspierać tę szczytną imprezę ❤️

Tekst opracowała Teresa Marciniak 

Koncert z okazji Dnia  Kobiet i Mężczyzn

W dniu 07.03.24r w gościnnej Sali koncertowej MSA odbył się koncert z okazji Dnia Kobiet i Mężczyzn.

Scenariusz już tradycyjnie napisała Ala Rycielska i poprowadziła go z Zofią  Grzelak.

 Aranżacje piosenek opracował Jerzy Zawadka.

Wystąpiła grupa wokalno -instrumentalna trochę w innej odsłonie w składzie :

 akompaniament : Jerzy Zawadka ,  Jan Jurek  , Jan Paprocki

śpiew : Ewa Gańko , Mieczysław Kosiński , Anna Królak, Sabina Nejman , Jan Paprocki, Józek Szymalak , Ewa Wróblewska , Agnieszka Zawadka.

Gościnnie wystąpili : Marylka Padzik   i  Jerzy Sztorc

Podczas tego spotkania zastanawialiśmy się czego życzylibyśmy sobie nawzajem  no i okazało się że trochę szczęścia w miłości , odrobinę mężczyzny  na co dzień. W rozważaniach pojawiły się słowa , że mężczyzna nie musi młody , nie ma się podobać nikomu,  bo mężczyzna potrzebny jest w domu. Nie musi być mądry , intelekt to nie wszystko , wystarczy że ma stanowisko. Nasze marzenia to mężczyzna zakupowy , mężczyzna skowroneczek ,  mężczyzna sekstorpeda , czy mężczyzna eksportowy. Podczas interpretacji piosenek o kobietach i mężczyznach a było ich 16 ,  doszliśmy w rezultacie do jednomyślnego wniosku:

 „ Kobieto , kobieto , choć tyle masz wad , bez Ciebie cóż wart , cóż wart byłby świat „

 „Mężczyzno , mężczyzno , choć tyle masz wad , bez Ciebie cóż wart , cóż wart był ,by świat”

                                                Za wiele miłych słów i gratulacji  bardzo dziękujemy.

                                                  Całość koordynowała  Ewa Gańko

 

      32 Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy

      32 Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy przeszedł już do historii , a wiec pora na podsumowanie naszego w nim udziału.  Wzorem lat ubiegłych Rada Słuchaczy zorganizowała kilka imprez, na których zbieraliśmy pieniądze do otrzymanej ze sztabu WOŚP puszki.

     Zaczęliśmy zabawą ,, Andrzejkową,, gdzie do tańca charytatywnie przygrywał zespół ,,Aga Band,,  a zaproszone ,,cyganeczki,, tak rozbawiły gości swoimi wróżbami , że z zebranych datków uzbierała się kwota 743.00 zł.

     W grudniu i styczniu 4 razy przed czwartkowymi wykładami członkowie Zarządu i Rady Słuchaczy zbierali datki  do puszki                           i oklejali  darczyńców tradycyjnymi czerwonymi serduszkami .  Kiedy w niedzielę 28 stycznia puszka została komisyjnie otwarta w sztabie WOŚP w Miejskim Domu Kultury okazało się , że było w niej 2802.93zł

    26 stycznia w mińskim  MDK daliśmy charytatywny koncert, w którym poza członkami chóru  ,,Śpiewamy Razem’’  i zespołu tanecznego    ,, Jak nie my to kto’’ gościnnie udział wzięły tancerki                      z zespołu      ,,La flaka” i uczennica MSA.   Kwota zebrana w czasie koncertu to 458,36 zł.

     Wspólnie z Oddziałem Rejonowym w Mińsku Mazowieckim  Polskiego Związku Emerytów i Rencistów  zorganizowaliśmy w Ich  Klubie Seniora charytatywny wieczorek . Przy smacznie zastawionych stołach śpiewaliśmy  kolędy  wspólnie z zaproszonymi ,, Kolędnikami –  przebierańcami” i tańczyliśmy przy akompaniamencie kolegi Jana Jurka. Wspólnie też zebraliśmy kwotę 1837,00 zł.

      Serdecznie dziękuję wszystkim , którzy zaangażowali się w organizację powyższych imprez . Najserdeczniejsze podziękowania kierujemy w imieniu Zarządu Stowarzyszenia i Rady Słuchaczy do  wszystkich , którzy swoją cegiełką zasilili Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy . Niech nam grają do końca świata i jeden dzień dłużej a my z razem nimi.

Opracowała: Alicja Rycielska

 

 

Turnus wypoczynkowo – rehabilitacyjny

 w Nałęczowie od 14 – 22.01.24r

Po raz kolejny 23 osobowa grupa słuchaczy naszego stowarzyszenia powitała w niedzielne popołudnie klimatyczny park uzdrowiskowy w Nałęczowie. Zakwaterowanie w sanatorium „Książę  Józef” przebiegło sprawnie. O 14.00 spotkaliśmy się na obiedzie. W poniedziałek po śniadaniu wyznaczono nam wizyty u lekarzy , a za chwilę już pierwsze zabiegi  rehabilitacyjne, bo w tym roku na terenie naszego sanatorium. Ewa,  jak zawsze sprawnie organizuje nam pobyt . Rozdaje karnety na basen , organizuje wspólne wyjście  do  Domu Kultury na spektakl „Damy i huzarzy”, wieczór w zabytkowej kawiarni na ul. Lipowej , grupowe zwiedzanie „Chaty Stefana Żeromskiego”. W niedzielę 21.01.24r spotykamy się przy grobie Michała Elwiro Andriollego – malarza i ilustratora  XIX wieku , który  znaczną część życia mieszkał w Mińsku Mazowieckim. Składamy kwiaty „PAMIĘTAMY – SŁCHACZE MIŃSKIEGO UTW”. W tym dniu niektórzy odwiedzają kiermasz wyrobów regionalnych na placu przy DOMU KUITURY. W chwilach wolnych spacery po uzdrowiskowym parku, spotkania w pobliskich kawiarniach  m.in. Wedlu , chwile wytchnienia w tutejszej Palmiarni i pijalni wód.

Od godziny 7.00 do 15.00 mamy rozpisane zabiegi , więc zajęcia w tych godzinach planujemy indywidualnie. Pogoda  dopisuje , dlatego każda wolna chwila to spacery , odpoczynek , spotkania w kawiarniach czy pijalni. Ci którzy należą do zespołu wokalnego ćwiczą program na kolejny występ. Sławek i inni z pasją  fotografują  pełne słońca widoki  sanatorium i parku uzdrowiskowego. Z wieczoru teatralnego (17.01.24r) w tutejszym Domu Kultury będziemy mieć pamiątkowe zdjęcia z aktorami amatorskiego Teatru Towarzyskiego z Lublina , którzy przypomnieli nam kultową komedię A. Fredry „Damy i huzarzy” . Nałęczów w zimowej scenerii , z oświetlonymi i oszronionymi drzewami oraz pagórkami typowymi dla Wyżyny Lubelskiej , stwarza nam namiastkę górskiego kurortu , co widać na zdjęciach. W parku  uzdrowiskowym trwa w dalszym ciągu remont. Przybywają nowe obiekty – drewniana weranda do leżakowania , altanka na wyspie zabytkowego stawu , opisanego przez Stefana Żeromskiego w „Ludziach bezdomnych” , nowe ogrodzenie całego parku , wyremontowane z przeznaczeniem na luksusowy pensjonat tzw. ”Stare Łazienki” czy „Domek Grecki”. Obejrzeliśmy , bo nie było już czasu obiekt w stylu zakopiańskim zbudowany w latach 1906-1907 z inicjatywy S. Żeromskiego wg. projektu

 Jana Koszyc- Witkiewicza , pierwotnie Ochronka , do której uczęszczało 110 dzieci , obecnie Muzeum Bolesława Prusa przeniesione z Pałacu Małachowskich ( które nadal jest w remoncie). Bolesław Prus przyjeżdżał tutaj na leczenie od 1882r przez 28 lat . Nazwany został najwierniejszym kuracjuszem i nałęczowskim kronikarzem. Mogliśmy za to codziennie towarzyszyć pisarzowi , który ze swoją ławeczką znalazł  miejsce w pobliżu Palmiarni i „Sanatorium Książe Józef”. Z uwagą obserwuje spacerowiczów i kaczki zarówno te sztuczne , stanowiące ozdobę  jego talentu , jak i żywe , których mimo mrozu nie brakuje w tutejszym parku. W czasie tego turnusu sporo czasu spędziliśmy na rozmowach ze znajomymi z UTW, wspominając lata młodości i ludzi z Mińska Mazowieckiego , z którymi łączyły  i łączą  nas koleżeńskie relacje. 21  i 22 stycznia w dzień  babci i dziadka cieszymy się z rozmów z wnukami. 22 stycznia po śniadaniu wracamy w domowe pielesza z miłymi wspomnieniami z zimowego pobytu w Nałęczowie .  Po drodze już tradycyjnie zwiedzamy urokliwy Kazimierz Dolny i robimy obowiązkowe zakupy w Piekarni Artystycznej Sarzyńskich – Kazimierskie KOGUTY  , cebularze , kulebiaki.

Tak szybko minął czas relaksu. Zostaną jednak miłe wspomnienia.

                                                                  Opracowały Janina  Przyłucka i Ewa Gańko

Po raz kolejny 23 osobowa grupa słuchaczy naszego stowarzyszenia powitała w niedzielne popołudnie klimatyczny park uzdrowiskowy w Nałęczowie. Zakwaterowanie w sanatorium „Książę  Józef” przebiegło sprawnie. O 14.00 spotkaliśmy się na obiedzie. W poniedziałek po śniadaniu wyznaczono nam wizyty u lekarzy , a za chwilę już pierwsze zabiegi  rehabilitacyjne, bo w tym roku na terenie naszego sanatorium. Ewa,  jak zawsze sprawnie organizuje nam pobyt . Rozdaje karnety na basen , organizuje wspólne wyjście  do  Domu Kultury na spektakl „Damy i huzarzy”, wieczór w zabytkowej kawiarni na ul. Lipowej , grupowe zwiedzanie „Chaty Stefana Żeromskiego”. W niedzielę 21.01.24r spotykamy się przy grobie Michała Elwiro Andriollego – malarza i ilustratora  XIX wieku , który  znaczną część życia mieszkał w Mińsku Mazowieckim. Składamy kwiaty „PAMIĘTAMY – SŁCHACZE MIŃSKIEGO UTW”. W tym dniu niektórzy odwiedzają kiermasz wyrobów regionalnych na placu przy DOMU KUITURY. W chwilach wolnych spacery po uzdrowiskowym parku, spotkania w pobliskich kawiarniach  m.in. Wedlu , chwile wytchnienia w tutejszej Palmiarni i pijalni wód.

Od godziny 7.00 do 15.00 mamy rozpisane zabiegi , więc zajęcia w tych godzinach planujemy indywidualnie. Pogoda  dopisuje , dlatego każda wolna chwila to spacery , odpoczynek , spotkania w kawiarniach czy pijalni. Ci którzy należą do zespołu wokalnego ćwiczą program na kolejny występ. Sławek i inni z pasją  fotografują  pełne słońca widoki  sanatorium i parku uzdrowiskowego. Z wieczoru teatralnego (17.01.24r) w tutejszym Domu Kultury będziemy mieć pamiątkowe zdjęcia z aktorami amatorskiego Teatru Towarzyskiego z Lublina , którzy przypomnieli nam kultową komedię A. Fredry „Damy i huzarzy” . Nałęczów w zimowej scenerii , z oświetlonymi i oszronionymi drzewami oraz pagórkami typowymi dla Wyżyny Lubelskiej , stwarza nam namiastkę górskiego kurortu , co widać na zdjęciach. W parku  uzdrowiskowym trwa w dalszym ciągu remont. Przybywają nowe obiekty – drewniana weranda do leżakowania , altanka na wyspie zabytkowego stawu , opisanego przez Stefana Żeromskiego w „Ludziach bezdomnych” , nowe ogrodzenie całego parku , wyremontowane z przeznaczeniem na luksusowy pensjonat tzw. ”Stare Łazienki” czy „Domek Grecki”. Obejrzeliśmy , bo nie było już czasu obiekt w stylu zakopiańskim zbudowany w latach 1906-1907 z inicjatywy S. Żeromskiego wg. projektu

 Jana Koszyc- Witkiewicza , pierwotnie Ochronka , do której uczęszczało 110 dzieci , obecnie Muzeum Bolesława Prusa przeniesione z Pałacu Małachowskich ( które nadal jest w remoncie). Bolesław Prus przyjeżdżał tutaj na leczenie od 1882r przez 28 lat . Nazwany został najwierniejszym kuracjuszem i nałęczowskim kronikarzem. Mogliśmy za to codziennie towarzyszyć pisarzowi , który ze swoją ławeczką znalazł  miejsce w pobliżu Palmiarni i „Sanatorium Książe Józef”. Z uwagą obserwuje spacerowiczów i kaczki zarówno te sztuczne , stanowiące ozdobę  jego talentu , jak i żywe , których mimo mrozu nie brakuje w tutejszym parku. W czasie tego turnusu sporo czasu spędziliśmy na rozmowach ze znajomymi z UTW, wspominając lata młodości i ludzi z Mińska Mazowieckiego , z którymi łączyły  i łączą  nas koleżeńskie relacje. 21  i 22 stycznia w dzień  babci i dziadka cieszymy się z rozmów z wnukami. 22 stycznia po śniadaniu wracamy w domowe pielesza z miłymi wspomnieniami z zimowego pobytu w Nałęczowie .  Po drodze już tradycyjnie zwiedzamy urokliwy Kazimierz Dolny i robimy obowiązkowe zakupy w Piekarni Artystycznej Sarzyńskich – Kazimierskie KOGUTY  , cebularze , kulebiaki.

Tak szybko minął czas relaksu. Zostaną jednak miłe wspomnienia.

                                                                  Opracowały Janina  Przyłucka i Ewa Gańko

WYPOCZYNEK ZIMOWY W USTRONIU

Ustroń to kurort Beskidu Śląskiego. Jesteśmy tu w okresie ferii zimowych w dniach 20 – 27.2024 r.

Dojeżdżając, widzimy charakterystyczne sylwetki  17 piramid na Zawodziu.  Różnica wysokości zabudowań miejskich wynosi ok. 500 m. co sprawia, że piękne widoki można podziwiać z różnych miejsc.

My upodobaliśmy sobie sanatorium Magnolia, w którym gościliśmy już po raz kolejny.

Wspaniałe widoki na Równicę (ok. 885 m n.p.m.) oraz Czantorię (995m n.p.m.) –  ośnieżoną i z pięknie oświetloną trasą zjazdową – to dodatkowe atrakcje. Co prawda, śnieg utrzymał się tylko 3 dni po naszym przyjeździe – silny wiatr i deszcz wszystko zmyły, ale widoki na góry zawsze są piękne. Sprzyjający wypoczynkowi mikroklimat, wody mineralne, ciekawe obiekty kultury materialnej, bliskość innych ośrodków (Wisły, Istebnej i Koniakowa, Cieszyna) sprawiają, że zawsze chętnie tu wracamy.

W mieście miejscem chętnie odwiedzanym jest biblioteka z pięknymi muralami przedstawiającymi kopię wnętrz biblioteki w Dublinie, z jej łukowatym sklepieniem i wysokimi na kilka metrów regałami zapełnionymi książkami. Obrazy na ścianach dostawionego budynku nawiązują do wnętrz biblioteki w Edynburgu. Nie brak też detali nawiązujących do lokalnych realiów, jak np. wkomponowanego w iluzyjne wnętrze biblioteki portretu Jana Wantuły, miejscowego bibliofila i patrona placówki. Na pozostałych ścianach artyści odtworzyli przedwojenne fotografie charakterystycznych dla Ustronia miejsc – ratusza, zakładu przyrodolecznicznego i  szałasu pod Czantorią.

Ustroń, to region wspólnego egzystowania katolików   i protestantów. Można więc poznać ich kulturę, kościoły, obserwować folklor.

Mimo naszego wieku staramy się poznawać najbliższą okolicę na różne sposoby – oczywiście w zależności  od kondycji                           

Będąc w Ustroniu,  zwiedzamy perełki naszej kultury materialnej:  w KONIAKOWIE odwiedzamy Muzeum Koronki – Izbę pamięci Marii Gwarek, która dziergała obrusy m.in. dla królowej angielskiej,  a opowiadała  nam o tym wnuczka p. Urszula Rybka  oraz  w  ISTEBNEJ  – słuchamy o regionie i  rodzinie Jana Kawuloka.  Wycieczkę  uatrakcyjniła  nam  przewodniczka beskidzka         – p. Maja Michnik,  która po drodze ciekawie opowiadała o regionie.

W tym roku atrakcją wyjazdu była wizyta w Zamku w PSZCZYNIE. Jego początek sięga XV wieku. Obecny kształt nadali mu  Hochberowie. Przedstawicielką tego rodu jest księżna von Pless, nazywana Daisy  ( znana posiadaczka najdłuższego sznura pereł i rezydencji w Książu 1873-1943). W Sali Lustrzanej od 1979 roku odbywają się wieczory muzyczne „U Telemana” – kompozytora barokowego. Aktualnie jest to Muzeum wnętrz dawnej rezydencji magnackiej, gdzie zachowało się 80 % wyposażenia. Warto było to zobaczyć.

oprac. Z. Grzelak

Koncert „PIOSENKA PRZYPOMNI CI”

W dniu 26.10.23r na scenie Sali Koncertowej Miejskiej Szkoły Artystycznej im.  Konstantego Ryszarda Domagały, odbył się koncert poświęcony   śpiewającym artystom, którzy już odeszli na zawsze, a którzy towarzyszyli nam ze swoimi piosenkami przez całe nasze dorosłe życie. Jedni śpiewali przez długie dziesięciolecia, innych los zabrał nam bardzo szybko, ale wszystkich pamiętamy i kochamy. Koncertem  p t „Piosenka przypomni Ci”  złożyliśmy hołd ich talentom, pragnąc podziękować za radość i wzruszenia, których nam dostarczali swoim śpiewem,  bo przecież przy ich piosenkach rośliśmy, dojrzewaliśmy, randkowaliśmy, zdradzaliśmy, płakaliśmy ………..

W koncercie gościnnie wystąpił dyrektor Studia La Flaka pan Jakub Chocholski, który po mistrzowsku zatańczył do utworu Piotra Szczepanika „KOCHAĆ” .

Gościnnie koncert poprowadzili Pan Leszek Celej – członek Rady Programowej oraz Alicja Rycielska.

Chór „Śpiewajmy razem „ wykonał dwie piosenki w aranżacji Pani Moniki Zielińskiej „Kocha się raz” z repertuaru Ireny Jarockiej i „Serduszko puka w rytmie – cza-cza”  Marii Koterbskiej.

 Grupa taneczna „Jak nie my to kto” zatańczyła do utworu Karin Stanek „Auto stop”.

Grupa wokalno-instrumentalna „Ciągle młodzi”  wykonała 11 utworów w aranżacji Pana Jerzego Zawadki.

  • „Odpływają kawiarenki”- Ireny Jarockiej 
  • „Już taki jestem zimny drań” – Andrzeja Zauchy
  • „May way” – Zbigniewa Wodeckiego
  • „Ostatni raz zatańczysz ze mną” – Krzysztofa Krawczyka
  • „Takie Tango” – Romualda Lipko
  • „Jesienne róże” – Mieczysława Fogga
  • „Goniąc kormorany” – Piotra Szczepanika
  • „Wspomnienie” Czesława Niemena
  • „Moje jedyne marzenie” i „Radość najpiękniejszych lat” – Anny Jantar
  • „Piosenka przypomni Ci” – Jerzego Połomskiego”

Scenariusz koncertu  napisała Alicja Rycielsk .

Oprawę multimedialną przygotował Sławomir Ziemicki.

Było pięknie i  nastrojowo , oni odeszli ale ich piosenki zostały z nami i są nadal chętnie śpiewane.  Myślę że u wielu z nas pojawiła się łezka w oku , bo jak powiedziała kiedyś Wisława Szymborska „ Umarłych wieczność dotąd trwa , dokąd pamięcią Im się płaci”

                                                               Koordynowała to spotkanie i opisała Ewa Gańko

 

Święto Pieczonego Ziemniaka

„Święto Pieczonego Ziemniaka” to tradycyjne jesienne spotkanie naszych słuchaczy na łonie natury!

Tak było i tym razem… 22 października 2023 roku grupa 70 śmiałków (pogoda tego dnia nie była dla nas łaskawa) wybrała się do zaprzyjaźnionego Ośrodka „Jedlina”, by w miłym towarzystwie, przy smacznych potrawach, licznych konkursach, bawić się  i w ten sposób uczcić   rozpoczęcie zajęć na naszym UTW 🤗

Wszyscy to wiemy, że  na świeżym powietrzu,  czerwony barszczyk z pasztecikami, pieczona na ognisku kiełbaska, świeża pajda chleba ze smalcem i ogórkiem czy 🥔 ziemniak z sosem czosnkowym smakują najlepiej 😋

Do tego  gorąca herbata ,kawa , „bezalkoholowy „grzaniec rozgrzewały uczestników i zachęcały do zabawy przy muzyce, którą tradycyjnie serwował nasz Kolega Sławek Ziemicki!💃🕺

Rada Słuchaczy, podzielona na sekcję” kulinarno-gospodarczą, którą tworzyły: Grażyna Parol, Małgorzata Sitek i Teresa Winiarek oraz sekcję kulturalno-rozrywkową, w osobach :Alicji Rycielskiej i Teresy Marciniak, wspomagana przez naszą Prezes Zofię Grzelak, koleżankę Teresę Wojciechowską i kolegę Jerzego Sztorca, karmiła, przepytywała z wiedzy o bohaterze dnia „ziemniaku”, zabawiała, wręczała nagrody i upamiętniała to niezwykłe spotkanie!🥔

Dziękujemy wszystkim, którzy nie bacząc na pogodę, wzięli udział w tym święcie, bo najważniejszy  jest przecież humor i pogoda ducha ,a tego nam  Seniorom ze Stowarzyszenia „RTW” nigdy nie brakuje!🤗👏👍

Tekst opracowała Teresa Marciniak  

 

INAUGURACJA ROKU 2023/2024

W życiu idziemy do przodu po to, aby innych, samych siebie i świat uczynić lepszymi”.

W tym pięknym dniu swoją obecnością zaszczycili nas:  

– Pan Czesław Mroczek – poseł  na Sejm RP

– Panią Kamilę Gasiuk – Pihowicz – posłanke na Sejm RP  reprezentowała

  p. Alicja Cichoń

– Pan Antoni Jan Tarczyński – Starosta Miński

– Pan Witold Kikolski – Wicestarosta Miński

– Pan Zbigniew Grzesiak – Burmistrz Senior

– Pan Marcin Jakubowski – Burmistrz Miasta Mińsk Mazowiecki

– Pani Katarzyna Łaziuk – Wiceburmistrz MMM

– Pan Janusz Antoni Piechoski – Wójt Gminy Mińsk Mazowiecki – Pani Jolanta Damasiewicz – Sekretarz Gminy Mińsk Mazowiecki

– Pani Magdalena Mól – Kierownik Wydziału Promocji, Kultury i Sportu  MMM

–  Miejska Rada Seniorów                                            

Dyrektorki i Dyrektorzy:

– Pani Paulina Rzewuska – Korycińska  – MSA

– Panią Joannę Wilczak – MDK –  reprezentowała p.  Elżbieta Dunajewska

– Pani Karolina Wieczorek  –  MBP

– Pani Agnieszka Mazurek – Dyrektorka PP nr 6 w Mińsku Maz.

– Pan Grzegorz Wyszogrodzki – Dyrektor SP nr 3  im. Jana Pawła II

– Pan Jerzy Gryz – Dyrektor Zarządu Gospodarki Komunalnej w Mińsku Maz.

– Pani Izabela Krupa – Prezes Zarządu SM „PrzeŁom”

–  Pani Jolanta Oklesińska – wiceprezes Zarządu SM „Przełom”

 Członkowie naszej Rady Programowej :

– Pani Elżbieta Sieradzińska

– Pani Hanna Michalska

– Pan Leszek Celej

– Pan Mirosław Bieda

– Pan Jerzy Jackowicz

Rozpoczynający się nowy rok akademicki 2023/24 jest już 18 rokiem funkcjonowania Mińskiego UTW i 15-tym rokiem istnienia Stowarzyszenia „Radość Trzeciego Wieku”, organizacji , która wolontariacko prowadzi tak poważny projekt społeczny jakim jest MUTW. O skuteczności projektu świadczy niegasnące zainteresowanie seniorów, rosnąca liczba słuchaczy,                 a także poszerzanie oferty programowej. Wymagać to będzie podjęcia nowych działań.

Wiktor Hugo powiedział: „nie ma ważniejszego działania na świecie jak bycie miłym i pełnym uroku. Krzewić radość dookoła siebie, promieniować szczęściem wokół, rozlewać jasność na ciemnych drogach życia. Czyż to nie jest  największa przysługa dla innych?

Starajmy się zatem, by nasza postawa tworzyła atmosferę przyjaźni i wzajemnej życzliwości w całej społeczności stowarzyszenia.

Jesteśmy jednym z ok. 500 polskich Uniwersytetów Trzeciego Wieku.

Wychodzimy do środowiska z różnymi inicjatywami, współpracujemy  z placówkami kulturalnymi  i  z władzą lokalną.

W tym miejscu bardzo serdecznie dziękuję organom samorządowym za dotychczasowe wspieranie naszych działań i liczymy na dalsze.

Skoro, jak zauważył to Sokrates, natura dała nam dwoje oczu i dwoje uszu, a tylko jeden język, abyśmy więcej patrzyli i słuchali niż mówili,  to powinniśmy wiedzieć  komu pomóc i o kogo  się zatroszczyć. Ale dopóki nie potraktujemy tego w kategoriach   naszego obowiązku, nic się nie zmieni /…./

W dalszej części spotkania Pan Marcin Jakubowski – Burmistrz Miasta Mińsk Mazowiecki w towarzystwie Pana Łukasza Salwarowskiego – Prezesa  Stowarzyszenia  „Manko” – Głos Seniora, podpisali  wzajemne Porozumienie  w sprawie wprowadzenia w naszym regionie Ogólnopolskiej Karty Seniora. Jest to bardzo ważne wydarzenie dla wszystkich naszych seniorów. W wyniku tego porozumienia 10 seniorom wręczono  Ogólnopolskie Karty Seniora.

W II artystycznej części uroczystości:

Gaudeamus igitur, co znaczy „radujmy się”.

Radujmy i cieszmy się, że spotykamy się po przerwie wakacyjnej, która,

mam taką nadzieję, wyzwoliła  w nas nowe zasoby energii byśmy mogli kontynuować i wzbogacać nasze dotychczasowe działania.

Każdy nowy rok akademicki otwieramy z wielką radością i optymizmem.

Zazwyczaj rozpoczynamy wykładem Inauguracyjnym, który dziś, inaczej niż dotąd, ale śpiewająco zaprezentuje Wielka Artystka p. Stanisława Celińska z zespołem pod kierownictwem Macieja Muraszko, a będzie tokoncert     pt. „Nie jest za późno”

Krótko o Artystce:  

Stanisława Celińska znakomita i wszechstronna aktorka uwielbiana przez publiczność, w ostatnich latach dała się poznać jako równie wybitna        i doceniana piosenkarka. Jej wyjątkowe emocjonalne interpretacje, jej empatia i charyzma powodują, że jej widownia składa się z osób  w każdym wieku. I nie bez powodu – na jej płytach każdy znajdzie coś dla siebie.

Kolejny rozdział wielkich sukcesów muzycznych rozpoczął się od rewelacyjnego wykonania przez Stanisławę Celińską „Atramentowej Rumby” podczas Koncertu Premier 46. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 2009, kiedy to okrzyknięto ją polską Cesarią Evorą, ponieważ – tak jak kiedyś Cesaria – potrafi zaczarować publiczność swoim niebanalnym charakterystycznym głosem. Od tego utworu rozpoczęła się współpraca Stanisławy Celińskiej z kompozytorem Maciejem Muraszko, z którym stworzyli nietuzinkowy artystyczny duet.

Podczas koncertu Stanisława Celińska zaprezentuje materiał, który jest kompilacją ze wszystkich dotychczasowych płyt: „Atramentowej”, „Malinowej”, „Jesienna” oraz najnowszej „Przytul”.

opracowanie: Zofia Grzelak

WYCIECZKA DO KRAKOWA

KRAKÓW  20 – 21 – 22 września 2023 r.

„ Warto było czekać….” trzy lata nim zrealizowaliśmy projekt wyjazdu Małopolskim Szlakiem Jana Pawła II. Pandemia Covid -19 i wynikające z niej rygory sprawiły, że wyjazd stał się niemożliwy. Nie zrezygnowaliśmy jednak  z pomysłu odwiedzenia Krakowa. Zmieniliśmy nieco program, skupiając się na Krakowie.

Sprzyjała nam piękna, letnia pogoda – mimo kalendarzowej jesieni.  Zakwaterowani byliśmy w Domu Studenckim „PIAST”;  schludne, wygodne pokoje, smaczne i tanie posiłki. Koszty wycieczki to dla seniorów istotna sprawa. Przejazd zapewniła nam sprawdzona i niezawodna firma „Zielińscy”.

W pierwszym dniu, mimo 5 godz. podróży, zwiedzaliśmy Krakowski Kazimierz. Historię i kulturę Żydów, mieszkańców tej dzielnicy ciekawie i kompetentnie przedstawił nam przewodnik p. Tomasz Skalik. Oprócz spaceru była też chwila wytchnienia na głównym placu miasta – ul. Szerokiej. By całościowo poznać Kazimierz trzeba odwiedzić też chrześcijańską część miasta m.in. kościół na Skałce z kryptami zasłużonych Polaków, plac Wolnica z dawnym Ratuszem miasta Kazimierz.

Drugiego dnia czekał nas długi spacer Szlakiem Królewskim. Ze względów praktycznych /parking/, zwiedzanie rozpoczęliśmy od Wawelu. Ciekawe opowieści p. Tomka o widocznych za Wisłą Dębnikach miejscu życia młodego Karola Wojtyły   z ojcem uzmysłowiły nam nie łatwą drogę Karola do świętości. Dziedziniec Zamku Królewskiego, Katedra Wawelska, Dzwon Zygmunta, krypty grobów największych Polaków, Kościół Mariacki, Pałac Biskupów Krakowskich, Sukiennice –  to kanon wycieczek po Krakowie. Nowością dla wielu uczestników wycieczki było Muzeum pod Rynkiem Krakowskim. Zwiedzanie odbywało się w 2 grupach więc znalazł się czas na krakowskie delicje i odpoczynek pod pomnikiem Adama Mickiewicza/tylko kwiaciarek jakoś mało!/.

Dalsza trasa, to mury obronne Krakowa; Barbakan i Wieża Floriańska, a dalej już Plac Matejki z Akademią Sztuk Pięknych. Tu był czas na wspomnienie o naszym  „ziomku” z powiatu mińskiego – Konstantym Laszczce, który z biednej mazowieckiej wsi dotarł na tę uczelnią, był wykładowcą, a przez pewien okres był jej rektorem.

Trzeci dzień wycieczki to czas refleksji i skupienia; odwiedziliśmy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach oraz Jana Pawła II /wybudowane w ostatnich latach/. Każdy, wg własnych potrzeb mógł zwiedzić poszczególne obiekty.                               

  I tak zakończyliśmy naszą wycieczkę pełni wrażeń, refleksji i bogatsi  o wiedzę historyczną dot. Krakowa. A więc: Co się odwlecze, to nie uciecze.

Oprac. Jadwiga Maciejewska

Wypoczynek w Krynicy Morskiej

Podobno „nic dwa razy się nie zdarza…”,a nam się przydarzyło po raz czwarty.

1 września 40 osób z naszego Stowarzyszenia „RTW” wyruszyło do Krynicy Morskiej, by w położonym blisko plaży ośrodku Perkoz spędzić 13 dni pełnych spacerów, plażowania, spotkań towarzyskich, pysznego jedzenia i odpoczynku!

Krynica przywitała nas deszczem, ale już drugiego dnia zaświeciło słońce i piękne, wrześniowe lato towarzyszyło nam do końca pobytu.

9 września grupa zapalonych i chętnych osób przygotowała spotkanie w ramach ogólnopolskiej akcji Narodowego Czytania. 

Fragmenty „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej czytane  przez koleżanki i kolegów, przeplatane śpiewanymi pieśniami, wywołały falę wspomnień, wzruszeń, zadumy nad naszą historią i pięknem literatury polskiej!  A cytaty „Janku, Janku…czy „Pojedziem? Pojedziem” zostaną już z nami na zawsze!

Nie byłoby udanego wyjazdu bez imprez integracyjnych, więc: przywitaliśmy wspólnie morze, bawiliśmy się dwukrotnie na ognisku przy znanych przebojach, jedząc kiełbaski i popijając grzańca!

Ale przede wszystkim korzystaliśmy ze słońca, morskich kąpieli (tradycyjnie panie zatańczyły „Laurencję” w morskich falach), spacerów, marszów z kijkami i zakupów w krynickich butikach!

Trzynaście dni minęło nie wiedzieć kiedy i znów spotkaliśmy się wszyscy na plaży, by pożegnać morze i podziękować naszej „kapitan” Zofii Grzelak za zorganizowanie  tego wyjazdu i sobie na wzajem za przemiłą atmosferę, bo grupa była zgraną i dzięki przygotowanym przez Ewę Gańko piosenkom, rozśpiewana!

Wiemy już na pewno, że za rok wrócimy do Krynicy Morskiej i naszego ulubionego ośrodka Perkoz!

Opracowała kol. Teresa Marciniak

: